Op ontdekking in Caribisch Colombia
Natuur zo mooi dat je de muggen vergeet
Vanaf het noordelijkste puntje van Colombia reisden we langs de kust terug richting het westen. Na de verlatenheid van de Guajira woestijn, was het levendige Palomino een welkome afwisseling. Dit kustplaatsje dat ooit bekend stond om zijn prachtige brede stranden heeft door klimaatverandering veel van zijn strand verloren. Desondanks biedt het nog steeds mooie kleine stranden, een rivier en vooral een heel gezellig hippie sfeertje. Vele reizigers uit de hele wereld hebben zich in Palomino permanent gevestigd. Hierdoor vind je een gevarieerd aanbod aan restaurants, hostels en winkeltjes. Ook digital nomads blijven hier vaak langer plakken en er zijn dan ook verschillende coworking spaces in de buurt. Wij verbleven drie nachten in Casa Colibri, een hostel gerund door een Belgische eigenaar. In die tijd hebben we vooral lekker gegeten, winkeltjes afgestruind, over het strand gewandeld en we brachten een bezoek aan de dog shelter.
De dog shelter is absoluut een bezoekje waard! In Colombia leven meer dan een miljoen straathonden, vaak in zeer slechte conditie. De dog shelter in Palomino is opgezet door twee jongens die de honden van de straat redden, verzorgen, trainen en vervolgens een liefdevol adoptiegezin voor ze vinden. Ook zorgen zij voor educatie over dierenwelzijn om het straathondenprobleem in Colombia op een hoger niveau aan te pakken. De honden uit het asiel komen overal ter wereld terecht: er wonen er zelfs een aantal in Nederland! Door mee te doen met de georganiseerde wandelingen of gewoon een koffie te komen drinken en een donatie te doen help je de shelter enorm. Officieel is er plek voor 10 honden, maar toen wij er langsgingen waren er wel 20 honden, drie paarden en één kitten. We dronken koffie, knuffelden met de honden en deden een donatie. De honden zijn goed getraind en blij om aandacht te krijgen – een superleuke ervaring!
Nadat we weer helemaal waren opgeladen in het comfortabele Palomino namen we de bus naar Tayrona National Park. We verbleven in een prachtig hotel met zwembad vlakbij de ingang van het park, waar we voor een prikkie (Pim is meester in het vinden van laagseizoen deals en last minute kortingen) een prachtige honeymoon suite betrokken. Daarna was het weer even klaar met de luxe en gingen we back to basics in de natuur. Tayrona is beroemd om zijn prachtige stranden direct aan de jungle en heeft verschillende campings en ecolodges. Wij kozen ervoor om bij El Zaino, de hoofdingang van het park, met onze wandeling te starten. Na vijf uur wandelen bereikten we de camping op Playa Brava. Onderweg zagen we wilde dieren, zoals de baby Kaaiman onderaan deze post, en kwamen we langs prachtige stranden waaronder Cabo San Juan, het drukste en het mooiste strand van het park. Omdat deze plek met een gemakkelijke wandeling te bereiken is, blijven de meeste mensen hier overnachten of lopen ze op één dag op en neer. Vanwege de drukte daar kozen wij ervoor om, na een lunch op deze waanzinnig mooie plek, door te lopen naar Playa Brava. Het was een pittige wandeling met een flinke klim, maar de beloning was groot: een heel mooi en heel rustig strand! Eenmaal aangekomen trokken we de wandelschoenen uit en namen we een duik in het zwembad, want zwemmen in de zee is hier helaas verboden. Later die avond werden getrakteerd op een spectaculaire zonsondergang, waarna de hemel openbrak en het onwijs begon te onweren. Toen we besloten om in onze hangmatten te kruipen, werden we verrast door een enorme tarantula die hetzelfde idee had. Gelukkig bleek hij minstens net zo bang voor ons, dus konden we na een grondige inspectie van de hangmatten toch rustig gaan slapen.
De volgende morgen wandelden we nog drie uur door de jungle. Onderweg kwamen we door een dorpje van één van de verschillende inheemse stammen die in het park wonen. Daar dronken we heerlijke lokale koffie en kochten we gesuikerde cacoabonen voordat we naar de uitgang El Calabazo gingen. Vanuit daar reisden we verder naar Minca.
Minca is net als Palomino een van de meer toeristische plekken van Colombia. Je vindt er prachtige hostels, Franse bakkers en goede restaurantjes. We verbleven in hostel Casa Loma, en dat leerde ons meteen wat “loma” betekent: het was een behoorlijke klim omhoog naar het hostel. Vanaf het hostel hadden we dan ook prachtig uitzicht op de bergen aan de ene kant en de stad Santa Marta aan de andere kant. In Minca maakten we een wandeling naar de Cascada de Marinka, een prachtige waterval en ideale plek voor een verfrissende duik. Na twee nachten vervolgden we onze reis naar de volgende bestemming.
Nog een paar tips voor wie ook die kant op gaat…
Palomino:
- Bezoek dog shelter Palomino – dit is een must! Doe mee met een wandeling of drink een kop koffie. Trek niet je mooiste kleren aan; de honden zijn speels en zullen je knuffelen.
- Eet bij Barba Beach Arabic Food – laat je niet afschrikken door de plastic stoeltjes en locatie aan de weg: hier eet je de allerlekkerste falafel! Probeer de vegetarian plate voor twee.
Tayrona national park:
- Begin vroeg aan je wandeling – sta bij openingstijd om 8:00 uur bij El Zaino om de drukte te vermijden. Zelfs doordeweeks kan het erg druk worden en door vroeg te beginnen loop je niet in een stroom mensen.
- Verblijf bij de entree van het park – vlakbij de entree van het park zijn verschillende hostels en hotels. Dit maakt het gemakkelijker om vroeg te starten.
Minca:
- Doe een drankje met zonsondergang bij Casa Loma – of je in het hostel verblijft of niet, ga er in elk geval een keer een drankje doen met zonsondergang. Het uitzicht is waanzinnig mooi!
- Haal heerlijk brood bij La Miga Panadería –hier haal je heerlijk vers zuurdesembrood waar de Hollander in ons af en toe naar snakt. Als je naar Cascada de Marinka wandelt, kom je erlangs en is het de perfecte stop voor iets lekkers.