Fiordland – NZ

Great walks en cruisen met Kea’s

Misschien wel de meest bekende toeristische bestemming van Nieuw-Zeeland: Fiordland National Park! Zoals de naam al doet vermoeden vind je er spectaculaire fjorden, maar dat is niet alles wat het te bieden heeft. Het is een paradijs voor outdoorliefhebbers, met eindeloze wandelmogelijkheden, talloze watervallen, meren om te varen, kanoën of vissen, en natuurlijk de wereldberoemde Milford Sound cruise. Maar dat is nog niet alles: drie van de elf “Great Walks” van Nieuw-Zeeland liggen hier. Deze wandelingen worden vaak beschouwd als de mooiste en meest indrukwekkende van het land, die je door diverse en adembenemende landschappen voeren, zoals de Department of Conservation het omschrijft.

Na onze pitstop in Invercargill reden we naar Te Anau, waar ons Fiordland avontuur begon. Hoewel het veel kan regenen in dit deel van Nieuw-Zeeland (vandaar de talloze watervallen), hadden wij prachtig weer met volop zon! Genietend van dit prachtige weer en het mooie meer in Te Anau, maakten we een plannetje voor de komende dagen. Dat er veel gehiked ging worden, stond vast.

Monowai – Burnt Ridge Track (11 km)

Om rustig in te komen begonnen we met deze mooie wandeling van 11 kilometer (ongeveer 4 uur). Vanaf de DOC campsite in Monowai wandelden we, over heidevelden en door het bos, met bergen op de achtergrond, naar de Borland Lodge. Een mooie wandeling waarin we voor het eerst kennismaakten met de bijzonder nieuwsgierige en sociale South Island Robins (In het Nederlands: Zuidereilandvliegenvanger). Dit vrolijke vogeltje hopt graag achter je aan en is bepaald niet schuw van aard. Na deze wandeling kampeerden we op een prachtige plek aan Monowai lake, op de DOC campsite.

Manapouri – Circle track (9 km)

De volgende ochtend vertrokken we vroeg naar Manapouri om de Circle track te lopen. Om deze route te starten, moet steek je eerst de rivier over met een watertaxi. Deze watertaxi vertrekt ‘s ochtends om 10 uur en 11 uur en brengt je ’s middags om 3 uur of 4 uur weer terug. Tussen deze tijden kun je de Manapouri Circle track hiken, die je door de bossen, langs de rivieroever en naar prachtige uitzichtpunten brengt. Een leuke track met veel schaduw en het uitzichtpunt overtrof al onze verwachtingen – prachtig! Na de hike keerden we terug naar Te Anau, waar we per toeval bekenden uit Nederland tegen het lijf liepen op de camping waar we verbleven. Heel gezellig!

Te Anau – Kepler track (64 km)

Na onze opwarmertjes, was het tijd voor het echte werk: de Kepler track! Vaak omschreven als een van de mooiste hikes van Nieuw-Zeeland en bestempeld als een van de “Great Walks”. De hutten op de route zijn zo populair dat ze vaak direct na opening van de boekingen al volgeboekt zijn voor het komende half jaar. Uiteraard waren wij niet zo goed voorbereid dat we een half jaar geleden al hadden geboekt, maar met wat geluk en heel vaak het boekingssysteem checken, hebben we toch twee plekjes in één van de hutten kunnen bemachtigen door een last-minute afzegging! We waren ontzettend blij dat we deze hike toch nog konden maken, ook al was dat in twee dagen in plaats van de aangeraden drie á vier dagen.

Vroeg in de ochtend vertrokken we naar het startpunt. Wauw wat was dit gewéldig mooi! Op de eerste dag liepen we eerst langs het meer van Te Anau door het bos naar de Brod Bay Shelter en de Campsite. Daarna begon de flinke klim naar de Luxemore Hut, waar we boven de boomgrens prachtig uitzicht hadden! Vlak voor de Luxemore Hut spraken we een ranger van de Department of Conservation die ons waarschuwde voor de harde wind die later die dag zou opzetten. Hij raadde ons aan flink door te lopen, en niet te stoppen voor lunch, zodat we op tijd over de bergkam waren voordat de wind te sterk zou worden. Met nog een beetje extra spanning vervolgden we onze route vanaf de Luxemore Hut over de bergkam. Met de spectaculaire uitzichten over de fjorden en bergen om ons heen, konden we het toch niet laten om af en toe even te stoppen voor een foto. Met windstoten tot 95 km/u was het een hele uitdaging om over de smalle paden op de bergrug te wandelen (en überhaupt om te blijven staan). We waren dan ook heel blij met onze hiking poles voor extra stabiliteit. Na dik negen uur wandelen bereikten we de Iris Burn hut. Hier kregen we een briefing van de hut-ranger, aten we onze meegebrachte avondeten en doken we al vroeg onze slaapzakken in. De tweede dag vertrokken we, na een stormachtige nacht, in een heerlijk zonnetje voor de tweede etappe. Hoewel deze dag op papier minder uitdagend leek, maakte de spierpijn het ons toch niet makkelijk. We wandelden voornamelijk door het bos en langs een kloof en idyllische strandjes aan het Manapouri meer. De laatste 10 kilometer waren doorbijten, maar na bijna negen uur kwamen we moe en voldaan weer bij ons busje op de parkeerplaats uit. Wat een fantastische hike! 

Milford Sound cruise

Nog nagenietend van de Kepler, stond het volgende hoogtepunt al voor ons klaar: de Milford Sound cruise. Gelukkig hoefden we hier onze de benen niet in te zetten, want gedurende twee uur werden we in een comfortabele boot rondgevaren door het indrukwekkende fjord. We kozen voor de vroege vaart van 8 uur ‘s ochtends, omdat het dan het rustigst is. Een bezoek aan Milford Sound is misschien wel de bekendste activiteit van Nieuw-Zeeland is, dus het kan er erg druk zijn door de touringcars die grote groepen toeristen hiernaartoe brengen. Gelukkig viel de drukte erg mee en de cruise was geweldig mooi.

Vroeg in de ochtend tijdens onze rit naar de boot werden we verrast door drie nieuwsgierige Kea’s! Deze bergpapeaaien, de slimste vogels ter wereld, komen alleen in Nieuw-Zeeland voor en zijn helaas een bedreigde diersoort. Naar schatting zijn er nog maar enkele duizenden over. Toen we de Kea’s langs de weg zagen, stopten we natuurlijk meteen de auto om ze te bekijken, al waren de rollen snel omgedraaid: de nieuwsgierige vogels kwamen eerder óns en vooral onze bus bekijken. Een ontzettend leuke ervaring om deze groep Kea’s en hun speelse sociale gedrag van zo dichtbij mee te maken. Hoewel we door dit intermezzo onderweg bijna onze boot hadden gemist, is deze bijzondere ontmoeting en interactie zeker een van de hoogtepunten van onze reis!

Milford Sound – Routeburn track (38 km)

Na twee dagen rust voor mij (Pim deed tussendoor nog de Gertrude Saddle track – die ook erg mooi was), begonnen we aan onze tweede Great Walk. Wéér hadden we geluk: we hebben last minute een plekje in een hut weten te bemachtigen. De routeburn track is een iets kortere hike dan de Kepler track en is goed te doen in twee dagen. De enige uitdaging was de logistiek, aangezien de track begint bij Milford en eindigt aan de andere kant van de bergketen, in de buurt van Queenstown, wat een reis van vier uur per auto is. Shuttlebusjes gaan alleen vroeg op de dag en zijn niet te redden als je de track in twee dagen loopt. Een logistieke nachtmerrie dus! Bij het visitor center werd ons aangeraden terug naar het startpunt te liften, maar na een lange hike en laat op de dag vonden we dat toch een beetje tricky. Via facebook vonden we iemand die de route op dezelfde dagen vanaf de andere kant zou lopen en op zoek was naar een “key swap”. Zogezegd, zo gedaan: halverwege de track wisselden we onze autosleutels uit en de volgende dag ontmoetten we elkaar weer in Queenstown om onze auto’s terug te ruilen. Ideaal!

Ook deze track was weer waanzinnig mooi! Wij liepen hem vanaf ‘the Divide’ naar ‘Routeburn shelter’, waardoor we de eerste dag vooral door het bos onze hoogtemeters maakten naar de Lake MacKenzie hut. Met een uitstapje naar ‘Key Summit’, deden we er in totaal zo’n vijf uur over. De hut is prachtig gelegen aan het meer, en hier brachten we de rest van de zonovergoten middag door. De briefing van de hut-ranger, wat haast een cabaretvoorstelling was, gaf ons goede informatie voor de volgende dag. De tweede dag was spectaculair, met prachtige uitzichten over besneeuwde bergtoppen staken we de bergketen over en daalden we af in de vallei waar we langs verschillende watervallen kwamen. Na acht uur wandelen, pikten we de geruilde auto op en reden we, met een stop in het pittoreske Glenorchy, naar Queenstown.

Het einde van de routeburn track markeerde ook een einde aan ons avontuur in Fiordland. Wat hebben we genoten van de hikes en het ongerepte landschap. Het is een adembenemende regio, en je kunt hier niet alleen mooie hikes maken, maar ook spectaculaire boottochten en helikoptervluchten ondernemen om het landschap te bewonderen. Hoe je Fiordland ook ontdekt, het is een prachtige bestemming en absoluut de moeite waard!

Nog een paar tips voor wie ook die kant op gaat…

• Slapen in Te Anau – Te Anau is de uitvalsbasis voor Fiordland, maar wildkamperen is niet toegestaan en campings zijn duur! Op 32 Caswell Road kun je bij een ouder koppel in de tuin kamperen voor een kleine donatie.
• ‘Ata Whenua – Shadowland’ (Fiordland on Film) – in de lokale bioscoop in Te Anau wordt een paar keer per dag een korte film over het Fiordland National Park gedraaid met prachtige beelden. Aanrader!
• Manapouri Circle track – een iets minder bekende en daarom rustigere dag hike die ons verraste! Het uitzicht is geweldig. Vergeet niet van tevoren de watertaxi te reserveren.
• Check in bij het visitor center – voor meerdaagse hikes zoals de Kepler en Routeburn, check je de dag voor vertrek in bij het informatiecentrum voor een korte briefing en de laatste adviezen m.b.t. de weersverwachting.
• Wees voorbereid op zandvliegen – misschien het enige nadeel van deze regio. Ze zijn overal! Neem voldoende DEET mee of draag bedekkende kleding.