De oostkust van het Noordereiland af
Dertig worden en je toch weer helemaal kind voelen
Na een prachtige boottocht vanuit Picton kwamen we aan in Wellington, waar de regen met bakken uit de lucht viel. Niet helemaal het welkom waarop we gehoopt hadden, maar een perfect excuus om de dag rustig door te brengen en een planning te maken voor de komende weken op het Noordereiland. We nestelden ons in een knus café, dronken goede koffie en brachten de middag door met het uitstippelen van routes en het verzamelen van lokale tips.
De volgende dag was een speciale: Tessa’s 30e verjaardag! Pim had zichzelf overtroffen met een feestontbijt op bed – wentelteefjes met vers fruit en een verse kop koffie. Daarna deden we iets om ontspannen de dertigerjaren in te gaan: floaten! We hadden dit allebei nog nooit gedaan en het was een bijzondere ervaring waarbij je in zout water drijft in een soort afgesloten donkere cabine en compleet ontspant. Alsof dat nog niet genoeg verwennerij was, haalden we daarna de lekkerste chocoladetaart van Wellington. Pim had hier een heel onderzoek naar gedaan, en met resultaat want deze was echt HEMELS (zie tips!). We sloten de dag af met een heerlijk diner in een klein, sfeervol restaurantje – een perfecte verjaardag.
Na Wellington trokken we verder naar de oostkust, met onze eerste stop bij Castlepoint. Dit kustplaatsje staat bekend om zijn iconische vuurtoren en dramatische rotsformaties. De uitzichten over de oceaan waren spectaculair, vooral bij zonsondergang. De volgende dag stond in het teken van kilometers maken: van Castlepoint naar Hawkes Bay. Onderweg stopten we om boodschappen te doen en raakte Tessa aan de praat met een oudere dame, die fascinerende verhalen vertelde over Māori-tradities en legendes. Nog leuker was dat haar zoon de fotograaf bleek te zijn achter de afbeeldingen op de Nieuw-Zeelandse bankbiljetten! Een onverwachte en bijzondere ontmoeting die onze lange rit even onderbrak.
Hawke’s Bay, met de stadjes Napier en Hastings, staat vooral bekend om de wijnhuizen en wijngaarden, maar de regio heeft nog veel meer te bieden. De kustlijn is ruig en uitgestrekt, met mooie stranden waar je in de zomermaanden heerlijk kunt zwemmen of surfen. De regio voelt minder toeristisch dan andere delen van het Noordereiland en heeft een ontspannen sfeer. Overal waar je kijkt, zie je boomgaarden, wijngaarden en glooiende heuvels.
Precies op tijd voor zonsondergang bereikten we de Te Mata Peak, een uitkijkpunt vlakbij Hastings. Hoewel je de heuvel ook te voet kunt beklimmen, kozen wij voor de makkelijke optie en reden we met ons busje naar boven. Vanaf de top genoten we van een adembenemend uitzicht over Hawke’s Bay: de ene kant uitkijkend over de zee, de andere over eindeloze heuvels. We kookten boven op de peak en aten onze maaltijd terwijl de zon langzaam achter de horizon verdween – magisch!
De volgende dag verkenden we Napier, beter bekend als de Art Deco-hoofdstad van de wereld. De stad werd in 1931 grotendeels verwoest door een aardbeving en herbouwd in de destijds populaire Art Deco-stijl. Het voelt alsof je een tijdreis maakt naar de jaren ‘30! Na een wandeling door het centrum bezochten we het Faraday Museum van Technologie, een chaotische maar vermakelijke verzameling van alles wat met wetenschap en techniek te maken heeft. De enthousiaste eigenaar liep er zelf rond en vertelde met zichtbaar plezier over alle objecten.
Na Napier reden we verder naar Gisborne, waar we een prachtige kampeerplek aan het strand vonden. De perfecte plek om even te ontspannen! Hier huurde Tessa een surfboard om te testen of er nog iets was blijven hangen van het surfkamp van vorig jaar – en verrassend genoeg ging het best aardig. Gisborne voelde als een heerlijke plek om een paar dagen te blijven hangen en gewoon te genieten van de zee en het relaxte sfeertje.
De rit van Gisborne naar Rotorua was een lange, maar onderweg stopten we bij de Rere Rockslide en Rere Falls. We hadden geen al te hoge verwachtingen, maar dit bleek onterecht! De Rere Rockslide is een natuurlijke glijbaan waar je met een bodyboard of opblaasmatje vanaf kunt glijden. We voelden ons weer even helemaal kind, en we hebben enorm gelachen. De locatie was rustig en we deelden de ervaring met slechts een paar locals – wat het extra bijzonder maakte.
Achteraf realiseerden we ons dat Hawke’s Bay een behoorlijk omweg was voor relatief weinig activiteiten. Het was heerlijk om daar te zijn, maar als je tijdgebrek hebt, zou het overslaan van deze regio een prima optie zijn – tenzij je natuurlijk een grote wijnliefhebber bent.
Op naar Rotorua, voor nieuwe avonturen en het weerzien met vrienden uit Nederland, Tiesje en Richt, waar we ons al tijden op verheugen!
Nog een paar tips voor wie ook die kant op gaat…
- Feestelijk uiteten bij Supra Restaurant (Wellington) – dit is een gezellig tentje, waar we zelfs op een dinsdagavond niet de enige waren. Wij gingen voor het vegetarische verrassingsmenu met bijpassende wijnen en het was heerlijk!
- Hemelse chocoladetaart haal je bij Café Neo (Wellington) – trust me, deze wil je niet missen.
- Gannetkolonie (Napier) – bij Cape Kidnappers kun je een indrukwekkende kolonie jan-van-genten bezoeken. Je kunt hier naartoe wandelen, maar alleen bij de juiste getijden! Wij hadden helaas pech, dus check vooraf goed de getijden als je dit wil bezoeken.
- Freedom camping bij Midway Beach Parking (Gisborne) – als je op tijd in Gisborne bent, probeer hier dan een plekje te bemachtigen. Aan het surfstrand en met een goede koffiebar ernaast!
- Rere Rockslide (Gisborne)– het is een kleine omweg, maar dubbel en dwars waard! Er liggen vaak achtergebleven bodyboards om te gebruiken als je die zelf niet hebt.
